De ramen zijn ontworpen en gemaakt door de gebroeders Dullaert destijds een atelier in Leiden. De signatuur staat in het klein onderin het raam van de vissers.

Uiteraard komt  de naam van de kerk tot uiting in het raam midden boven in de voorgevel. Van binnenuit is dit raam nauwelijks te bezichtigen omdat het orgel ervoor staat. Maar bij avond is het raam verlicht te bewonderen. Het bestaat uit drie panelen met in het midden de Goede Herder met een schaap of lam op zijn schouder,  in het linker gedeelte de schaapskudde en in het rechter gedeelte een rivierlandschap.  

De ramen beneden naast de hoofdingang hebben bijbelse afbeeldingen van de zaaier en de vissers.

Het raam van de zaaier beeldt de zaaier uit op een akker waarin hij met zijn handen het zaad uitzaait dat hij uit de voorschoot  haalt. Het is een weids akkerlandschap waarin de kunstenaar op de achtergrond een valk plaatst als verwijzing naar de plaatsnaam.

Boven in het raam de tekst uit de Bijbel, Mattheus 13 : 3b “ Zie een zaaier ging uit om te zaaien”

Het raam van de vissers beeldt de drie vissers uit die een overvol visnet aan boord  proberen te trekken met de tekst uit de oude vertaling van de bijbel daarboven uit Johannes 21 : 6b  “…….en konden hetzelve niet meer trekken vanwege de menigte visschen”

De gebrandschilderde ramen zijn verdeeld in rechthoekige stukken gebrandschilderd op echt antiek mondgeblazen glas.

Verder zijn in de zijgevels van de kerk glas-in-lood ramen geplaatst met een rechthoekige verdeling zonder afbeeldingen.

De techniek van het brandschilderen is al eeuwen oud en werd al in de 9e eeuw uitgeoefend. De oudste ramen , de profetenraman van Jona, Daniël, Hosea, Mozes en David, die nog in originele staat te bezichtigen zijn bevinden zich in de kathedraal van Augsburg en zijn in de 11e eeuw gebrandschilderd ( zie foto op de website ). Bij het brandschilderen werden allereerst op gekleurd glas met zwarte contourverf   alle contourlijnen geschilderd en gebrand op ongeveer 640 graden Celsius. Daarna werden de schaduwen geschilderd met grisailleverf en iedere laag gebrand op ongeveer 580-600 graden Celsius. Ook kon er later zilvergeel in gebrand worden maar dat moest aan de achterzijde worden aangebracht omdat het niet samen met andere brandschilderverven in aanraking mocht komen. Pas later kon men ook kleuren branden waarvan de gekleurde poeders uit de keramiekbakkerijen kwamen.